Balık üretimi, AKUAKÜLTÜR, MARİKÜLTÜR ya da TARLA BALIKÇILIĞI olarak da bilinir, balıkların, kabuklu deniz hayvanlarının ve doğal ortamı oluşturacak bazı su bitkilerinin, denetimli koşullar altında insan eliyle yetiştirilmesi. Balıkların, gölet, beton havuz, açık denize daldırılmış kafesler ya da setle kapatılmış kıyı suları gibi kapalı bölmelerde üretilmesi, hem düzenli biçimde beslenerek iyi gelişmelerini, hem de doğal çevredeki sayısız düşmanlarından korunmalarını sağlar.
Balık üretimi büyük ölçüde ticari amaçla ve gıda pazarına yönelik olarak yapılırsa da, birçok devlet işletmesi, daha çok amatör balıkçılığı özendirmek için, göl, akarsu ve denizlerdeki balık varlığını artırmak amacıyla balık üretir. Av ve sofra balıklarının yanı sıra, her zaman geniş bir pazan olan havuz ve akvaryum balıkları ile amatör ve ticari balıkçılıkta yem olarak kullanılan küçük balıkların üretimi de oldukça büyük çaptadır.
Bütün dünyada üretimi en yaygın olan su ürünleri sazan, alabalık, hem besin hem inci kaynağı olan istiridye, tarak ve midyedir. Ayrıca birçok Avrupa ülkesinde ve ABD’de, açık denizde kurulacak ıstakoz çiftlikleri konusunda çalışmalar yapılmaktadır. Bugün SSCB’de en çok mersinbalığı, ABD ve İskoçya’da som balığı, Türkiye’de ise alabalık , sazan ve sudak yetiştirilir.
