Karın Kası, karın boşluğunun ön ve yan duvarlarını oluşturan kasların ortak adı. Dıştan içe olmak üzere dış karın eğik kası, iç omuz karın eğik kası ve enine karın kası olarak adlandırılan üç katman, önde sağda ve solda yer alan düz karın kasıyla birleşir.
İlk üç katman, arkada omurga, üstte kaburgalar, altta böğür kemiği çıkıntısı ile çatı kemiğinin arasında yer alır. Bu kasların lifleri orta çizgiye yönelerek burada düz karın kasını kılıf gibi sardıktan sonra ak çizgi (linea alba) düzeyinde karşı taraftan gelen liflerlebuluşur. Dış karın eğik kasının aşağı öne, iç omuz karın eğik kasının yukarı öne, enine karın kasının da yatay uzanan liflerinin iç içe geçmesiyle, bu ince katmanlar dayanıklılık kazanır.
Çatı kemiği ile üst ön böğür kemiği çıkıntısının arasında yer alan kasık bölgesinde bu dört kasa ait liflerin özel bir düzenlemeyle birbiri içine geçmesiyle kasık kanalı olarak bilinen bir geçit oluşur. Erkekte bu kanal, doğum sırasında erbezlerinin karın boşluğundan erbezi torbasına (skrotum) inmesiyle oluşur. Kadında kasık kanalının yerinde dölyatağının uzantısı olan lif yapısında bir kordon vardır. Her iki cinste de bu geçit kasık fıtıklarının oluşması için elverişli, zayıf bir bölgedir.
Karın kaslarının başlıca işlevleri iç organları germek, esnek bir destek sağlamak, soluk verme sırasında kaburgaları aşağı doğru çekmek, vücuda dışarıdan gelen darbeler sırasında kasılarak iç organları korumak, soluk borusunun ağzı kapalıyken işerne, dışkılarna, kusma, öksürme, hatta doğumda ıkınmaya yardımcı olmak, leğen bölgesi sabitken gövdeyi aşağı öne eğmek, göğüs kafesi sabitken leğen bölgesiyle bacakları yukarı çekmek, gövdenin arkaya doğru aşırı derecede eğilmesini önlemek ve omurgayı her iki yana doğru eğerek döndürmektir.
