Çevrecilik, toplum bilimlerinde, uygarlığın ve toplumun gelişmesinde çevre etkenlerinin önemi üzerinde duran kuramlara verilen ad. Çevresel belirlenimcilik kuramı kültürün oluşmasında doğal kaynaklar, iklim ve coğrafi konum gibi etkenleri de içeren maddi ortarıun belirleyici roloynadığını ileri sürer. Toplumsal gelişmenin açıklanmasında da tarih ve gelenek, toplumsal ve ekonomik etkenler ile başka kültürel özelliklerin önemini reddeder.
Karşıt bir öğreti olan çevresel olanakçılık kuramı ise, doğalortamın insanlara içinden seçim yapabileceği çeşitli olanaklar sunmaktan öteye gitmediğini öne sürer. Kurarıun en aşırı temsilcileri, çevrenin bu seçimin oluşmasını etkilediğini bile yadsımışlardır. Bu kuram olanaklann dünya üzerindeki dengesiz dağılırıunı gözardı eder. Günümüzde ilk çevresel belirlenimcilerin savunduğu kesin nedensel ilişkiler artık kabul görmemekle birlikte, kültürel olguların çevre etkenlerini göz önüne almadan tam olarak anlaşılamayacağı görüşü benimsenmektedir. Çağdaş çevreciler maddi ortarm toplumsal ve ekonomik etkenleri, kültürel gelenekleri ve toplum ile çevre arasındaki etkileşimi içeren genel çevre kavramının parçası olarak ele almaktadır, Bu yaklaşımın ise olasılıklara ağırlık verdiği söylenebilir.
