Adi Siğil Otu (Lamosana communis), Kökeni ve Yayılışı Şekli: Çok sayıda türü olmasına rağmen tababette sadece L. communis türünden faydalanılır. Büyük ve küçük Kafkaslarda, dağ yamaçlarında, çimenliklerde, ormanlık ve çalılıklarda ve kültür bitkileri arasında bulunur.
Bitkinin Özellikleri: 100 cm kadar boylanabilen bir yıllık bir bitkidir. Yaprakları çıplak ve incedir. Gövde boğumludur. Gövdenin alt kısmındaki yapraklar lelekvari-kuş tüyünü andırır, üst kısmındakiler yuvarlak, tepe yapraklar ise uzuncadır. Çiçekleri açık sarı renkli, küçük ve süpürgevari çiçek grubunu oluşturur. Çiçek açma zamanında hasat edilir-toplanır, Meyvesi tohumcadır. Mayıs-Haziran aylarında çiçek açar, Haziran-Ağustos aylarında meyveleri olgunlaşır.
İçerikleri: Vitaminlerce zengindir. İnülin, saponirı, katran, sirke asidi, benzoi asidi vardır. Yapraklarında %160-240 mg C ve E vitaminleri, karotin, folik asit, alkaloitler, uçucu yağlar vb. vardır.
Kullanım Önerileri: Drog olarak yaprak ve gövdesinden istifade edilir. Çiçek açma zamanında hasat edilir. Halk tababetinde, siğilotundan demlenen çayı, idrar artırıcı, sakinleştirici olarak kullanıldığı gibi köklerinden hazırlanan çayından, iltihap kurutucu ve ağrı kesici olarak faydalanılır. Yapraklarından, infüsyon şeklinde demlenen çayı, sınka, rahit ve diğer avitaminozlarda, zayıflıkta, kansızlıkta içilir. Kökünde bulunan aportan adlı efir yağı, midede klorit asit miktarını artırır, pepsinin miktarını azaltarak kan devrini hızlandırır. Bu da, mide yaralarının erken iyileşmesini sağlar. Bu maksatla yemek aralarında olmak üzer günde 3 defa birer fincan içilir.
