Banka Savaşı, ABD’de, 19. yüzyılın ikinci çeyreğinde Başkan Andrew Jackson ile Bank of the United States genel müdürü Nicholas Biddle arasında, ülkenin tek ulusal bankasının varlığını sürdürmesi konusunda çıkan çatışma. Bank of the United States, Thomas Jefferson’ın muhalefetine karşın ilk kez 1791’de imtiyaz aldı. Ama, Jefferson yanlısı Cumhuriyetçilerin, bankaya federal düzeyde yeni bir imtiyaz vermeye yanaşmamaları üzerine 1811’de kapandı. 1816’da 20 yıl süreli bir federal imtiyazla ikinci kez kuruldu.
Ekonomik gücün, Bank of the United States aracılığıyla bir avuç zenginin elinde toplandığına inanan Jackson, bu kuruluşa yönelik anayasal itirazlarını 1829 ve 1830’da açıkça ortaya koydu. Bankanın genel müdürü Biddle, Jackson’ın bu tutumu üzerine sorunu siyasal kavgaya dönüştürerek, başta Henry Ci ay ve Daniel Webster olmak üzere Ulusal Cumhuriyetçilerin desteğini istedi. Bankanın eski imtiyazının 1836’ya değin geçerli olmasına karşın, Ulusal Cumhuriyetçilerin önerisi üzerine yeni bir imtiyaz için başvuruda bulundu.
Yeni imtiyaz isteği 1832’de Kongre’de kolayca kabul edildi. Jackson, “banka beni öldürmeye çalışıyor ama ben onu öldüreceğim” diyerek etkileyici bir veto mesajı yayımladı. Böylece bankanın geleceği, 1832 başkanlık seçimlerinde Jackson ile Ci ay arasındaki temel çekişme konusu oldu. Seçimleri kazanan Jackson, seçmenlerin kendisini yalnızca bankanın yeni imtiyaz isteğini reddetmek için değil, aynı zamanda, kendi deyimiyle bu “çok başlı fesat kumpanyası”nı en kısa zamanda yok etmek için de görevlendirdiği inancındaydı. Bankayı böyle nitelemesinin nedeni siyasal rakiplerinin çoğunun bankadan kredi almış ya da ücret alıyor olmalarıydı.
Jackson, hükümet fonlarının artık bu bankaya yatırılmamasına karar verdi. Bankanın yeni gelirleri 89 küçük eyalet bankasına yatınlırken, bankada bulunan kamu mevduatı da harcamalar için kullanıldı. Biddle’ın, bankanın verdiği kredileri geri toplayarak bu
karara karşılık vermesi, bir kredi darlığına ve piyasada sarsıntıya yol açtı. Clay, 1834’te, Jackson’ın bankadaki mevduatı çekmesini kınayan bir önergeyi Senato’dan geçirdi. Jackson’ın diretmesi üzerine Biddle, bankanın kredi politikasını yumuşatmak zorunda kaldı. Senato, 1837’de kınama kararını geri aldı. Biddle, federal imtiyaz sona erdiğinde de bankanın çalışmasını sürdürebilmesi için, Pennsylvania’dan bir eyalet imtiyazı elde etti. Ama Bank of the United States, yanlış yatırım kararlan ve ulusal ekonomik darboğaz nedeniyle iflas etti.
