Dijitizasyon, bilginin (ses, yazı veya görüntü) bilgisayarların kullandığı dijital biner dile dönüştürülmesi sürecidir.
Bilgisayarlar bilgiyi resim veya kelime olarak değilde, ancak biner rakamlara veya bitlere indirgendiklerinde anlarlar: ‘sıfır’ veya ‘bir’, ‘evet’ veya ‘hayır’, ‘açık’ veya ‘kapalı’. Bilginin bu şekle dönüştürülmesi, farklı kaynaklardan tek bir kanal üzerinden bilginin iletilmesini sağlamakta ve bilginin bozulma riskini azaltmaktadır. Nitekim dijital dilin kullanımı, bilgisayar, telekomünükasyon, ofis teknolojileri ve de tüketiciye yönelik çeşitli görsel işitsel elektronik araçların birleşmesini kolaylaştırmaktadır. Bunların entegrasyonu ise akabinde bilginin daha esnek, güvenilir ve düşük maliyetlerle daha hızlı bir şekilde elde edilmesine imkan vermektedir.
Dijitizasyon sayesinde, iletişim kanallarının kapasitesi oldukça artmış, tüketici tercihinde daha fazla alan oluşmuş ve interaktif sistemlerde daha fazla olanak yaratılmıştır. Daha da ötesi, dijitizasyon ses ve video gönderimindeki kaliteyi dikkate değer bir şekilde arttırmaktadır. Ayrıca ekonomik verimlilik de artmıştır çünkü bilginin elde edilmesi, saklanması ve hazırlanmasında dijital formların kullanılması zaman ve iş gücü açısından tasarruf sağlamaktadır. Mesela, yüksek kalitedeki bir video için nesneler dijital olarak sıkıştırılıp uydular üzerinden saniyede 56.000 bitte bilgisayar dosyası olarak gönderilebilmektedir. Bu dijital veri, orijinal hızda tekrar gösterilinceye kadar bilgisayar disk sisteminde saklanabilmektedir. Dijital sıkıştırma ve saklama sistemleri oldukça hafif olduğundan özellikle haber toplama alanında kullanışlı olabilirler.
Televizyon alanında dijital sıkıştırma teknikleri, uydu yayıncılığı açısından önemli ekonomik avantajlar sağlamaktadır. Daha az alıcı verici üzerine daha fazla televizyon kanalı yerleştirilebilmesi önemli bir tasarruftur. Dijital sıkıştırma teknikleri video-konferans ve ödemeli televizyon açısından da fırsatları arttırmaktadır.
