Göğüs sıkışması, oksijen tüpü kullanmadan dalan dalgıçlarda, derine indikçe artan ve akciğerlerdeki havayı sıkıştıran dış basıncın etkisiyle akciğerlerin büzülmesi. Basınç değişikliklerinden en çok etkilenen organ akciğerlerdir. Akciğer dokusu hem esnek olduğu, hem de içinde hava borucukIan ve kesecikleri bulunduğu için, organ soluk alırken genişleyip soluk verirken daralır. Akciğerlere dolan havanın çok fazla olması dokuların yırtılmasına, çok az olması ise akciğerlerin büzülerek duvarlarının birbirine doğru çökmesine yol açar. Derin bir soluk alarak tüpsüz dalan, dolayısıyla yalnızca akciğerlerinde tuttukları havaya güvenen dalgıçlarda, suyun uyguladığı dış basınç arttıkça akciğerlerdeki hava sıkışır ve akciğerlerin hacmi küçülür. Yaklaşık 30 m derine dalan bir dalgıçta akciğerler normal boyutlarının dörtte birine inmiştir. Akciğerlerin büzülerek küçülmesi göğüste sıkışma duygusuna ve ağrıya yol açar.
Basınç sürerse akciğer dokusu kolayca yırtılabilir ve sonuçta doku içindeki sıvılar hava kesecikleri ile borucuklara dolabilir. Akciğerleri saran zar (plevra) göğüs duvarından ayrılır ve akciğerler iyice büzülerek çöker.Dalgıçlarda akciğer sıkışmasının ilk belirtisi şiddetli bir göğüs ağnsıdır. Yüzeye çıktıkça ağn hafifleyebilir, ama akciğer dokusu basıncın etkisiyle fazlaca örselen- mişse dalgıç soluk almakta güçlük çeker, soluk verirken ağzından köpüklü kan gelebilir. Hatta bilincini yitirebilir. Göğüs sıkışmasında hiç zaman yitirmeden hekime başvurmak ve solunum durmuşsa yapay solunum uygulamak gerekir.
Tek bir solukla insandan çok daha derinlere dalabilerı fok ve balina gibi hayvanların vücudu, basıncın etkilerini azaltacak biçimde uyarlanmıştır. Kaşalotun, insan vücudunun dayanabileceğinden 10 kat daha derine (yaklaşık ı. 000 m ‘ye) daldığı bilinmektedir.Bu deniz memelilerinin göğüs boşlukları insandan daha esnektir; akciğerleri büzülse bile göğüs duvanndan ayrılmaz; üstelik kan dolaşımındaki gazlan daha idareli kullanarak su altında uzun süre kalabilirler.
