Haydarpaşa Garı, İstanbul’da, Haydarpaşa limanında, Asya yakasının banliyö hatlarıyla Anadolu’ya dağılan demiryolu ağının başlangıç noktasında yer alan, Otto Ritter ve Helmut Cuno adlı iki Alman mimarın yaptıkları tren garı. Orta Avrupa Barok mimarlığından, Alman Rönesansı ve YeniKlasik gibi üsluplardan alınmış öğelerin bir arada kullanıldığı seçmeci (eklektik) bir yapıdır.
1906’da yapılmaya başlamış, büyük yolcu salonu 1908’de bitirilerek açılmış, öbür bölümleri 1,5 yıl sonra tamamlanmıştır. Deniz kıyısında olduğu için temeli, çakılan kazıkların üstüne oturtulan yapı daha sonraki eklemelerle büyütülmüştür. Planı, bir kolu daha kısa bir “U” harfi biçimindedir. Dört katlı kütle, basamakları bütün ön cephe boyunca uzanan merdivenli bir platformun üstünde yükselir. Zemin kat yolcu bekleme salonlarına ve gişe hollerine ayrılmıştır. Tam ortada, birbirlerine geniş açıklıklı kemerlerle bağlanmış dört büyük ayağın yer aldığı giriş holü bulunur. Deniz tarafındaki iki büyük kapıdan girilen bu görkemli hol, yapının bütün enini kaplayarak öbür cephede peronlara açılır. Ustteki üç katta, bir koridorun iki yanına büro odaları dizilmiştir. Taşıyıcı sistemi çelik karkas olan yapının duvarları tuğladandır; cephesi Bilecik’ten getirilmiş sarı gri renkli Lefke taşıyla kaplıdır.
I. Dünya Savaşı sırasında Anadolu’ya gönderilmek üzere garda depolanan cephanenin 6 Eylül 1917’de bir sabotaj sonucunda patlamasıyla büyük ölçüde hasar gören Haydarpaşa Garı, çatısı dışında özgün biçimine uygun olarak onarılmıştır. Daha önce oldukça sivri üçgen kesitli olan çatı, bu kez kırıklı olarak inşa edilmiştir. Yapı son kez 1976-83 arasında onarılmıştır.
