İskitler, SAKALAR olarak da bilinir, İÖ 8-7. yüzyıllarda Orta Asya’dan Rusya’nın güneyine göç eden İran kökenli halk. Kırım ve çevresinde beş yüzyılı aşkın süre varlığım koruyan güçlü bir kabile birliği kurmuş, İÖ 4-2. yüzyıllar arasında Sarmatların egemenliğinde yaşamışlardır. İskitlere ilişkin bilgiler çağımıza değin Herodotos’un anlattıklarına dayanıyordu. Günümüzde özellikle Sovyet antropologlarının çalışmalarıyla bu konuda daha geniş bilgiler elde edilmiştir.
Savaşçı bir topluluk olan İskitler, ata binmeyi ilk öğrenen halklardandı ve at sırtındaki ustalıklarıyla hem korku, hem de hayranlık uyandırırlardı. Orta Asya’dan kuzeybatıya doğru ilerledikçe, Kafkaslar ve Karadeniz’in kuzeyindeki ovalarda yaşayan Kimmerlerle karşı karşıya geldiler. Yaklaşık 30 yıl boyunca onlarla şavaştılar ve sonunda üstünlük sağlayarak Iran’ın batı sınırlarından başlayıp Suriye ve Yahuda’yı da içine alarak Mısır’a kadar uzanan bir kabile birliği kurdular. İran’a egemen olan Medlerin saldırısı karşısında Anadolu’dan ayrılarak Iran sınırından başlayıp kuzeyde Kuban’ı içine alan ve Rusya’nın güneyine uzanan bölgeye çekildiler. İskitler yalnızca savaştaki ustalıklarıyla değil, ulaştıkları uygarlık düzeyiyle de tarihte önemli yer tutarlar. Zengin soylu sınıfın yaptırdığı görkemli mezarlarda altın ve öbür değerli madenierden yapılıp ustaca bezenmiş eşyalar çıkarılmıştır. Krallık İskitleri adı verilen bu yönetici sınıf giderek Rusya’nın güneyine ye Kırım topraklarına egemen olmuştu. ıskit uygarlığına ait en zengin kalıntılar bu bölgelerde bulunmuştur (bak. Orta Asya Sanatı). Krallık İskitlerinin askeri gücü ise Dareios’un ordularını püskürtecek (İÖ 13) düzeydeydi.
Krallık İskitlerinde hükümdarlık babadan oğula geçerdi. Herodotos’un döneminde krallık ailesiyle YunanWar arasında evlenmeler oluyordu. Hükümdar Ateas İÖ 339’da 90 yaşındayken Makedonya kralı II. Philippes’la savaşırken öldü. LO 2. yüzyılda İskitler dağıldığında son hükümdar Palakus’tu. Bazı kaynaklarda Kırun ıskitleri’nin iS 200’e değin varlığım koruduğu belirtilir. İskit ordusunda askerlere giyecek ve yiyecek dışında ücret verilmez, ancak öldürdükleri düşman askerinin başını getirince ganimetten pay alırlardı. Genellikle Yunanlılar gibi tunç miğfer ve zincirli zırh giyen iskit savaşçılarının başlıca silahlan çift boğumlu yay, yonca başlı ok ve Iran tipi kılıçtı. Her İskitin en az bir binek hayvanı, zenginlerin büyük at sürüleri vardı. Gösterişli gömme törenlerinde, ölenin kansı, hizmetçileri ve atları da kurban edilirdi.
Iskitler yada sakalar Turktur. DARIUS un turan hukumdari sakalar le savasmasida bunun bir kanitilar. Sakalar pek cok avrupa ve kafkad millrtin dayanagi oldu anlasildigindan ari irkina baglamak isterler. Kullandiklari alfabe runik gok turk alfabesidir. Avrupalilar bu yorumlari yapabilirler ama Turk yorumcular daha akilli olmalidir. Oguz un destansi hikayeleri okundugunda ise oguz un aslinda saka hukumdari oldugu ve AlperTunga nin da 3 uncu hukumdar oldugu asikardir…
İskitler m.ö 1000e doğru yaşamıştır,hunların türk olduğunu kabul etsek bile çıkış yılları 200lü yıllara denk gelir.iskitler bu durumda nasıl türk olur?
Türkçe ural altay dil ailesine bağlıdır ,İskitçe ise Hint avrupa dil ailesine bağlıdır,iskitlerin türklerle alakası bile yoktur.Hz ademin hz nuhun bile türk olduğunu iddia ediyoruz,buna gerek yok,türk zaten rüştünü ıspatlamıştır,iskitlere ihtiyacımız da yok,avrupadaki araştırmacılar iskitlerin türk oldugunu iddia ettiğimizi gördükçe bıyık altından gülüyorlar bize,iskitlerin türk oldugunu iddia etmek nijeryalıların türk oldugunu iddia etmek gibidir.bozkırda her gördüğünüzü dedemiz sanmayalım
“Türk” adı Göktürkler döneminin bir hatırasıdır.Önceki dönemlerde kağanlık hanedanlarını kuranların adları ile anılmışlardır.Oğuzlar, Selçuklular, Osmanlılar…gibi.
İskitlerin-Sakaların karakteristik özellikliklerine baktığımızda Türklerin ataları olduklarını anlamak zor değil. Türklerin genel karakteristiği gibi..adeta yönetmek, düzen kurmak için yaratılmış bir toplum.