Mantar zehirlenmesi, zehirli mantarların yenmesinden ileri gelen ve kimi zaman ölümle sonuçlanan zehirlenme olayı. Mantarlar özellikle içerdikleri çok zehirli alkaloitlerden (örn. muskarin, agarisin, fallin) ötürü bu olaya yol açarlar. En zehirleyici mantarların başında sinekmantarı (Amanita muscaria) ve A. phalloides gelir.
Muskarin gibi çeşitli alkaloitler içeren sinekmantarlarının yenmesınden kısa sure sonra bulantı, kusma, ishal, tükürük salgısında artma, terleme, gözlerde sulanma, solunum güçlüğü ve yavaşlaması, göz bebeklerinde genişleme, zihin bulanıklığı ve dış uyarılara aşırı tepki gibi belirtiler görülür. Genellikle mantarın yenmesinden altı saat sonra ortaya çıkan rahatsızlık 24 saat içinde düzelmeye başlar. A. phalloides sinekmantarından çok daha öldürücü bir etkiye sahiptir; falloidin ve amanitin gibi peptit yapısında, ısıya dayanıklı zehirli maddeleri içerir.
Vücuttaki bütün hücre tiplerini örseleyebilen bu maddeler mantarın yenmesinden 6-12 saat sonra şiddetli karın ağrısı, kusma ve kanlı ishale yol açarak dokularda hızla sıvı kaybına ve güçlü susama duyumuna neden olur. Ayrıca karaciğer, böbrekler ve merkez sinir sistemini ağır biçimde etkilernesinden. ötürü idrar miktarında ve kandaki şeker duzeyınde azalma görülür. Hasta sıklıkla komaya girer. Zehirlenme olaylarının yüzde 50’si ölümle sonuçlanır. Gyromitra (Helvella) esculenta ise normal olarak pişme sırasında yok edilebilen, ancak bazı bireylerin aşırı derecede duyarlı olduğu bir zehir içerir.
Kimyasal yapı bilinmeyen bu zehirli bileşiğin merkez sınır sistemini etkileyen ve alyuvarların yıkımına bağlı hemolitik sarılığa neden olan monometilhidrazine dönüştüğü saptanmıştır. Ağır Amanita zehirlenmeleri, tiyoktik asit, glikoz ve penisilinden oluşan bır karışımla tedavi edilebilir; kimi zaman zehirlenen bireyin kanı kömür filtresinden geçirilerek temizlenir.
Mantar Zehirlenmesi Hakkında yazdıklarınız çok faydalı oldu ödevim vardı sayenizde tamamladım tşkler.