14.3 C
İstanbul
Perşembe, Kasım 14, 2024

İletişim

Nihal Atsız Kimdir?

12 Ocak 1905 tarihinde İstanbul’da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Kadıköy’deki Fransız ve Alman okullarında yaptı.

Kasımpaşa’daki Cezayirli Gazi Hasan Paşa Mektebi ile Haydarpaşa’daki Osmanlı İttihad Mektebi’nde, Kadıköy ve İstanbul Sultânilerinde eğitim gördü. Bir süre Kabataş Lisesi’nde yardımcı öğretmen ve Mahmud Şevket Paşa Vapuru’nda katip olarak çalıştı. 1926 yılında ‘Anadolu’da Türkler’e Ait Yer İsimleri’ başlıklı makalesinin Türkiyat Mecmuası’nda yayımlanması, Edebiyat Fakültesi’ne girmesine vesile oldu. 1927 Ekiminde Yüksek Muallim Mektebi’ne kaydoldu. 1930 yılında Edebiyat Fakültesi’nden mezun oldu. Aynı fakültede Prof. Fuad Köprülü’nün asistanı olarak kaldı. Bu sırada aylık Atsız Mecmua’yı yayınlamaya başladı.

1932 yılında toplanan Türk Tarih Kurultayı’nda, Zeki Velidî Togan ile ilgili olarak Dr. Reşid Galib’e bir protesto telgrafı çekti. Reşid Galib Maarif Vekili olunca 13 Mart 1933 tarihinde asistanlıktan alındı. Malatya Ortaokulu’na Türkçe, bir müddet sonra da Edirne Erkek Lisesi’ne Edebiyat öğretmeni olarak sürgün edildi. Burada Orhun Dergisi’ni çıkarmaya başladı. Liselerde okutulan tarih kitaplarının ilmi hatalarını tenkit ettiğinden, 28 Aralık 1933 tarihinde MEB emrine alındı. Orhun dergisi hükümetçe kapatıldı. 9 Eylül 1934 tarihinde Deniz Gedikli Hazırlama Okulu’nda Türkçe, ayrıca Özel Yüce Ülkü Lisesi’nde Türkçe ve Edebiyat öğretmenliği yaptı. 1939-1944 yıllarında Boğaziçi Lisesi’nde Edebiyat okuttu.

Yeniden çıkarttığı Orhun Dergisi’nde, Başbakan Şükrü Saraçoğlu’na, Türkiye’deki komünist faaliyetlerini iki açık mektupla bildirmesi, büyük yankı uyandırdı. Açık mektuplardan ikincisinde istifaya çağrılan Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel, 7 Nisan 1944 tarihinde özel lisedeki öğretmenliğine son verdi. 3 Mayıs 1944 tarihinde “Vatan haini” dediği Sabahattin Ali’nin Ankara’da kendisi aleyhine açtığı davanın görüşülmesi sırasında bir grup genç, Atsız lehinde gösteriler yaptı.

Üniversite profesörü, doktor, öğretmen, subay ve üniversite öğrencilerinden oluşan 23 sanık, önce çeşitli işkencelere uğratıldı. 7 Eylül 1944 tarihinde yargılanmaya başlandı. 29 Mart 1945 tarihinde açıklanan kararda altı buçuk yıla mahkum edildi. 1,5 yıl tutuklu kaldıktan sonra, 23 Ekim 1945 tarihinde Askerî Yargıtay’ın bozma kararıyla tahliye oldu. 5 Ağustos 1946 tarihinde 2 Numaralı Sıkıyönetim Mahkemesi’nde yeniden tutuksuz yargılandı. Mahkeme, 31 Mart 1947 tarihinde bütün sanıkların beraatine karar verdi. 4 yıl resmi görev alamadı. 25 Temmuz 1949’da Süleymaniye Kütüphanesi’nde görevlendirildi. 21 Eylül 1950-13 Mayıs 1952 tarihleri arasında Haydarpaşa Lisesi’nde Edebiyat öğretmenliği yaptı. Ankara’da verdiği “Devletimizin Kuruluşu” konulu bir konferans sebebiyle tekrar Süleymaniye Kütüphanesi’ne alındı. Nisan 1969’da kendi isteğiyle emekliye ayrıldı. Türk Ansiklopedisi’ne tarihi ve edebi konularda makaleler yazdı.

1967 yılında AP İktidarı sırasında Ötüken dergisinde Güneydoğu’da yapılan komünist bölücülük propagandaları hakkındaki yazıları yayınlandı. Bu yazılardan dolayı dönemin propagandasının etkisinde kalan yöneticilerinin baskısıyla mahkemeye verildi. 7 yıla yakın devam eden mahkeme safahatı sonunda derginin sorumlu müdürü M. Kayabek ile birlikte 15’er ay hapse mahkûm edildi. Bu karar temyizden dönmesine rağmen mahkeme, baskılar sebebiyle kararında ısrar edince cezaevine girdi. Kendisinin muhalefetine rağmen, dostları tarafından rahatsızlığı öne sürülerek Cumhurbaşkanı Fahri Korutürk’ten affı istendi. Cezaevinden 1974 yılında çıkabildi. 11 Aralık 1975 tarihinde kalp krizinden vefat etti.

Benzer İçerikler

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

Sosyal Medya

17,204BeğenenlerBeğen
3,912TakipçilerTakip Et
13,900AboneAbone Ol
- Advertisement -spot_img

Son Yazılalar