Sakatat, sığır, dana, koyun, kuzu ya da domuzdan çıkarılan çeşitli kassız bölümlere verilen ortak ad. Pişirme yoluyla doğrudan yiyecek olarak tüketildiği gibi başka yiyeceklerin hazırlanmasında da kullanılır. Birçok sakatat türü belirli vitamin, mineral ve proteinler bakımından kas dokusundan daha zengindir. Örneğin dana karaciğeri besinle alınan demire önemli bir kaynaktır; dana uykuluğunda suda çözünen albümin sığır etindekinden çok daha fazladır.
Sığır sakatatı mide, işkembe, beyin, yürek karaciğer, dil ve böbrekten oluşur. Danada bunlara omurilik, paça, bağırsak askısı ve uykuluk eklenir. Koyun ve kuzu sakatatı baş, böbrek, dil, beyin, paça, mide, yürek, karaciğer ve akciğeri içerir. Domuzda ise sakatatı karaciğer, böbrek, beyin, paça ve baş oluşturur.
Sakatat Batı mutfaklarında da yaygın olarak kullanılır. ABD’de özellikle beyin, karaciğer, işkembe , akciğer ve paça kırsal kesim mutfağında önemli yer tutar; domuz bağırsağı yoksulların tipik yiyeceklerinden biri olarak kabul edilir. Haşlanarak ya da kızartılarak hazırlanan sakatat, bol baharat eklendikten sonra yenir.