Sakınma davranışı, rahatsız edici ya da tehlikeli bir durum karşısında saldırmak yerine kaçma ya da korunma eğiliminin ağır basması.
Sakınma davranışı genellikle tehlike içeren bir görüntü karşısında ortaya çıkar. Örneğin birçok küçük kuş, bir baykuş, özellikle de baykuşun yuvarlak ve iri gözleri karşısında tepki gösterir. Bu doğuştan gelen bir tepkidir. Laboratuvar koşullarında yetiştirilen kuşlar da, gözleri çok belirgin yapay bir baykuş karşısında sakınma tepkisi verir. Birçok insanın yılan gördüğünde verdiği tepkinin, çaba harcayarak yok edilebilmesine karşın, içgüdüsel bir sakınma davranışı olduğu anlaşılmaktadır.
Ses de görüntü kadar etkili bir uyaran olabilir. Düşmanını sezen bir hayvan arkadaşlarını çığlık atarak uyarabilir. Bu çığlık hayvanlarda düşmanlarını görmeden içgüdüselolarak sakınma tepkisine yol açar. Bir tür için içgüdüsel olan davranışı başka türler de öğrenebilir. Çeşitli türlerden oluşan bir karına kuş kolonisinde uyarı Çığlığı hangi türden çıkarsa çıksın tüm kuşlar tepki gösterir. Bazı hayvanlarda uyarı işaretleri kimyasal maddelerle verilir. Örneğin, karıncaların havaya yaydığı feromon denen kimyasal maddeler koloninin öbür bireylerinin savunma durumuna geçmelerini ya da kaçmalarını sağlar.
Uyarı yerine ulaştığında ortaya çıkan yanı tlar, hızla kaçmaktan avcının yalnız canlı yem peşinde olduğunu varsayarak ölü taklidi yapmaya kadar büyük bir çeşitlilik gösterir. Kedi kaçarken ağaçların en yüksek ve ince dallarına tırmandığı için tehlike geçtikten sonra bile yere inmekte güçlük çeker. Toprak içinde yuvalanan hayvanlar yuva girişlerinden uzaklaşmarnaya özen gösterir. Bazı örümcek türleri geçtikleri yolu tuzak ağlarıyla kapatır. Mürekkepbalığı ve öbür kafadanayaklılar kaçarken kendilerini kovalayanlardan gizlenebilmek amacıyla suya koyu renkli bir mürekkep salgısı bırakır. Topluluk üyeleri arasında iletişimi sağlayan sesler ye görsel işaretler kaçış sırasında azalır. Örneğin, kaçan bir antilop kuyruğunu aşağı doğru kıvırarak normal durumda arkasından görülen beyaz tüylü lekeyi gizler.
Hayvan tehlikeden kaçamıyorsa, düşmanına dönerek yüzüne ürkütücü bir görünüm verir. Örneğin, maymun suratını kırıştırır ve dişlerini ortaya çıkaracak biçimde ağzını açar. Tüylerin dikleşmesi hayvanın olduğundan büyük görünmesini sağlar. Kediler sırtlarını kamburlaştırarak bu etkiyi artırınaya çalışır. Kokarcanın arkasında bıraktığı keskin koku düşmanını uzaklaştırmaya yarar.
Hayvanlar etkin bir sakınma ya da korkutma olanağından yoksun sa edilgin yöntemler kullanmak zorunda kalabilir. Örneğin çiftçenetliler kabuğuna, kaplumbağa bağasına, armodillo zırhına sığınır; kirpiler yumuşak karınıarı üstüne kıvrılarak dikenli bir topa dönüşür.
