Termogenik uyaranlar, Altmış yılı aşan bir süreden beri, noradrenalin ve adrenalin katekolaminlerinin, insanlarda dinlenme durumundaki enerji tüketimini uyarabildiği bilinmektedir (Cori ve Buchwald, 1930). Enerji tüketimini uyaran plazma adrenalin eşiği, normal dinlenme durumundaki adrenalin konsantrasyonlarının biraz üstündedir (Macdonald ve arkadaşları 1985) ve postüral değişiklik ve hesap yapma gibi hafif uyaranlar, konsantrasyonları bu eşik değerin üstüne çıkarabilmektedir.
Enerji tüketiminin maksimum düzeyde (dinlenme düzeyinin %25-30 üzeri) uyarılması, adrenalin konsantrasyonlarının, bazal değerin beş-on kat üstüne çıkması sonucu gelişir. ilk olarak, katekalarnin ile indüklenen termogenezin, adipoz dokudaki lipolizi uyarması ve yağ oksidasyonunu arttırmasına bağlı olduğu düşünülmüştür (Steinberg ve ark., 1964); ancak günümüzde kararlı durumdaki metabolizmanın, artan yağ ve karbonhidrat oksidasyonu ile genel olarak uyarıldığı ve RQ’daki değişmenin az olduğu bilinmektedir. Bununla ilişkili olarak, vücuttaki birçok dokunun, katekolaminlere termogenik yanıtta roloynadığı ve iskelet kası ile viseral organların bu açıdan özellikle önemli olduğu açıktır (Webber ve Macdonald’ın derlemesine bakınız).
Daha önce tartışılmış olan besinle indüklenen termogenezin bir bölümünün, adrenerjik reseptör antagonisti olan propranololün, glukoza (Acheson ve ark., 1983) ya da yiyeceğe (Astrup ve ark., ı 990) karşı enerji tüketimi yanıtını azaltmasında olduğu gibi, bazı durumlarda, katekolaminlerin uyarıcı etkisine bağlı olması mümkündür. Ancak tüm besinlerin aynı doku ve organlarda termogenik yanıtlar oluşturmaması ilgi çekici bir noktadır. Amino asitlerin intravenöz infüzyonu, tüm vücut enerji tüketimini % 19 oranında arttım ve bu etkinin yarısı splanknik dokularda ortaya çıkar (Aksnes ve arkadaşları 1995). Tersine, enerji tüketiminin oral yolla fruktoz ta da glukoz alımına bağlı olarak uyarılması, splanknik dokular üstünde herhangi bir etki göstermez (Brundin ve Wahren, 1993).
